Τοπίο καλοκαιριού
Να χαθείς αυτό το καλοκαίρι,
να μη σε βρω κι ας σ’ αναζητάω.
Να κρυφτείς πίσω απ’ τον πλάτανο
που σκιάζει το φως.
Και τη σκιά σου να κρύψεις.
Να χαθείς, να μη σε βρω.
Να μιλάς με τ’ άστρα, το φεγγάρι, τα κύματα,
μα όχι μαζί μου.
Έτσι ακάλυπτα, γυμνά τα πόδια σου σαν θα ‘ναι
ν’ ακουμπήσεις το γόνατο στην κόψη της πέτρας
να γδαρθεί το παλιό σου σημάδι.
Να γέρνεις τα μεσημέρια, να κοιμάσαι
χωρίς τις μνήμες της άνοιξης,
χωρίς την πεθυμιά του παλιού έρωτα.
Και τα δειλινά, ν’ αφήνεις ξένα πάθη
να μπαίνουν στις στιγμές σου.
Χωρίς εμένα.
Ν’ αφήσεις το βλέμμα σου
να κρατηθεί απ’ άλλο βλέμμα.
Να φιλήσεις φρέσκα χείλη
κι ας μη συλλαβίσουν το σ’ αγαπώ.
Ν’ ακούσεις άλλες μουσικές,
να χορέψεις χορούς που δε γνωρίζεις.
Ακόμα και τ’ άλλο σημάδι στο λαιμό,
ν’ αφήσεις νέο χέρι να τ’ ακουμπήσει.
Το καλοκαίρι αυτό να χαθείς,
γιατί ο πόλεμος θα θερίσει τους μοναχικούς μαχητές.
Αδήωτα τα ποθητά κορμιά θα μείνουν,
αδήωτα τα υψώματα στα χείλη.
Αυτό το καλοκαίρι,
οι μάχες δε θα αποκρούσουν τους εχθρούς
κι οι τρικυμίες δε θ’ αφήσουν τα καράβια ν’ αποπλεύσουν.
Το καλοκαίρι αυτό να χαθείς κι ας σ’ αναζητάω.
Το ποίημα Τοπίο καλοκαιριού της Ιωάννας Α. Αγγελή
ανήκει στην ανέκδοτη ποιητική συλλογή της Τοπία στα μάτια
