Τρίτη, 15 Σεπτεμβρίου 2015
«….Και το ταξίδι στ’ ανοιχτά πελάγη σου να μην έχει τέλος,
μόνο αρχή, αρχή και πηγαιμό,
αρχή σε κάθε προσδοκία, πηγαιμό σε κάθε πόθο εκπλήρωσης
και πάλι ν’ αρχίζει και πάλι να νοσταλγεί και πάλι να ονειρεύεται,
ακάματα να οδεύει, αγόγγυστα να πονά, χωρίς σταματημό….»
γράφει ο Δημήτριος Γκόγκας
Η ποιήτρια Ιωάννα Αγγελή γεννήθηκε στη Λάρισα
το 1973. Σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου στις Σέρρες. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως
εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Τα ποιήματά της, τα γνωρίσαμε από την ευγενική προσφορά ενός καλού αναγνώστη της ποίησης να μας στείλει μικρό απόσπασμα της πρώτης ποιητικής συλλογής "Ποιήματα Στιγμής Ποιήματα Ζωής
Ανεμοπορίες Καρδιάς" (εκδόσεις Όστρια) για να συμπεριληφθούν στο ποιητικό μου
ανθολόγιο «Οι ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου».
Στα λίγα ποιήματα που διαβάσαμε φαίνεται καθαρά ότι η ποιήτρια έχει την τόλμη
και την δύναμη να δηλώσει παρούσα στον ποιητικό χώρο. Σε αυτά κυριαρχεί ο
έρωτας και οι …ανεμοπορίες της καρδιάς. Μέσα από τους στίχους της ταξιδεύουμε
αλλά σίγουρα όχι μόνοι μας. Η ποιήτρια είναι σε κάθε στίχο δίπλα μας,
ρυθμίζοντας τις ταχύτητες στο χρόνο, έτσι ώστε να μην χάνεται καμία απολύτως
εικόνα από τις μικρές και μεγάλες εκρήξεις των συναισθημάτων. Όπως και η
ίδια αναφέρει «…μέσα από τις Ανεμοπορίες καρδιάς γίνεται προσπάθεια ο έρωτας να
αναβιωθεί ως έννοια, ιδέα και αξία πνευματικής ανάτασης και ηθικής
διάπλασης…..»
Η κα Ιωάννα Αγγελή αποδέχτηκε την πρόσκλησή ,
το αίτημά μας να παραχωρήσει τη μικρή συνέντευξη που ακολουθεί και την
ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιά μας.
--Κυρία Αγγελή, σας γνωρίσαμε ουσιαστικά με
την πρώτη σας ποιητική συλλογή "....Ανεμοπορίες καρδιάς " Μια συλλογή
όπου κυριαρχεί ο έρωτας, οι περιπέτειές του και τα πάθη της καρδιάς. Θα θέλαμε
να μας μιλήσετε για αυτή τη δουλειά σας.
Ι.Α: …ας ξεκινήσω με τον τίτλο της συλλογής…
Ποιήματα στιγμής… γιατί κάθε στίχος αποτελεί
αυθόρμητη και πηγαία κατάθεση ψυχής, κάθε στιγμής που η καρδιά αποζητούσε να
αποδράσει στην ανθεκτικότητα του χρόνου, που είχε ανάγκη να φωνάξει μέσα από τη
σιωπή και να επιβεβαιώσει την ίδια την ύπαρξή της.
Ποιήματα ζωής… γιατί όλες αυτές οι
στιγμιαίες εκρήξεις γνήσιων συναισθημάτων αποτέλεσαν την αφορμή για να
αποκτήσει η ύπαρξη οντότητα και να χαράξει στο χρόνο διαδρομές ταπείνωσης του
εγώ.
Ανεμοπορίες καρδιάς… γιατί όταν η καρδιά μας
ανεμοπορεί ελεύθερα στον καθάριο ουρανό της, προσεγγίζουμε το ξεχασμένο, αθώο
παιδί που έχουμε μέσα μας και έτσι σιωπούν οι υπερφίαλες φωνές μας…
Το βιβλίο χωρίζεται σε 3 ενότητες, στα
¨Ποιήματα της προσδοκίας και της γλυκιάς απελευθέρωσης¨ που αποτελούν την πρώτη
ενότητα, στα ¨Μελοποιημένα ερωτικά¨ της δεύτερης ενότητας, δύο ενότητες που
γράφτηκαν σε βάθος χρόνου από την περίοδο της «ανώριμης ωριμότητας μου» ως και
την περίοδο της «ώριμης ανωριμότητας», περίοδοι και φάσεις της ζωής μου που η
καρδιά προσδοκούσε, και σε κάθε προσδοκία απελευθερωνόταν δειλά αλλά γλυκά. Στο
τρίτος μέρος του βιβλίου, ¨Τα ερωτικά του ονειρικού απόλυτου¨, η καρδιά
καταφέρνει να κάνει την ανατροπή και εν συνεχεία την υπέρβαση και να καταφέρει
να γεφυρώσει το ποθητό όνειρο με την πραγματικότητα και να φτεροκοπήσει
ψηλά…και να αφεθεί, ανεμοπορώντας στα ρεύματα γνήσιων συναισθημάτων.
-- Ποια λοιπόν ανάγκη σας ώθησε να ασχοληθείτε
με την ποίηση; Τι είναι η ποίηση για εσάς;
Ι.Α: … ξεκίνησα να γράφω στίχους από την
εφηβική-μεταεφηβική μου ηλικία… κάθε ερέθισμα γύρω μου, κάθε στιγμή που δονούσε
την καρδιά μου την αποτύπωνα στο χαρτί… ήταν για μένα απελευθέρωση ψυχής, θα’
λεγα το απαραίτητο οξυγόνο για την ουσιαστικοποίηση της ύπαρξής μου. Άρα, η
αδήριτη ανάγκη και ο πόθος να υπερβώ τον καθημερινό μου εαυτό ώστε να τον
απελευθερώσω και τελικά να αυτοπροσδιοριστώ ήταν το πρωταρχικό κίνητρο να
ασχοληθώ με την ποίηση.
Όσον αφορά στο τι είναι ποίηση, πιστεύω ότι
για την ποίηση δεν μπορείς να δώσεις ένα συγκεκριμένο ορισμό γιατί από μόνη της
η ποίηση ως τέχνη και ως αξία σε οδηγεί στο να προσεγγίσεις την αλήθεια της
ψυχής σου ώστε να προσδιορίσεις την ατομικότητά σου, ξεβολεύοντας τον
καθημερινό σου εαυτό από την ησυχία και την ασφάλεια και τελικά να φτάσεις στην
υπέρβαση της ύπαρξής σου. Άρα ο οποιοσδήποτε ορισμός της ποίησης αυτόματα
ακυρώνει την εμβρίθειά της…
-- Όταν γράφετε, ποιος είναι ο τρόπος που
επεξεργάζεστε τα ποιήματά σας. Τα παρουσιάζετε εν τη γέννησή τους ή τα
επεξεργάζεστε, ώστε το αποτέλεσμα να είναι αρτιότερο;
Ι.Α: … επειδή –όπως προείπα-κάθε στίχος μου
αποτελεί πηγαία και αυθόρμητη κατάθεση ψυχής που ζητά να αποδράσει από τα
ενδόμυχα μονοπάτια της ψυχής και του νου και να ελευθερωθεί στην απλότητα της
ελεύθερης έκφρασης ώστε να κρατήσει την αθωότητα, τη γνησιότητα και την
αυθεντικότητα της πρώτης δόνησης, προσπαθώ να μην επεξεργάζομαι περαιτέρω τους
στίχους ώστε να αποφύγω την επιτήδευση και κατά συνέπεια την αλλοίωση της
γνησιότητας των πρώτων σκιρτημάτων…
-- Η πρώτη σας συλλογή είναι ουσιαστικά
ερωτικά ποιήματα. Θα θέλατε να κινηθείτε και στο μέλλον στην ίδια θεματολογία ή
πιστεύετε ότι ο χώρος της ποίησης και των ανησυχιών σας, μπορεί να σας
αναγκάσει να δραπετεύσετε και σε άλλα θέματα (πχ κοινωνικά, πολιτικά, υπαρξιακά
κτλ).
Ι.Α: … επειδή ακριβώς μέσα από τις Ανεμοπορίες
καρδιάς γίνεται προσπάθεια ο έρωτας να αναβιωθεί ως έννοια, ιδέα και αξία πνευματικής
ανάτασης και ηθικής διάπλασης, ο ίδιος ο έρωτας ωθεί τους στίχους να
δραπετεύσουν από τη φύση τους και να απλωθούν σε κοινωνικές και υπαρξιακές
αναζητήσεις… Πιστεύω, ότι όταν στα έργα σου – είτε αυτά είναι ποιήματα είτε όχι
– πραγματεύεσαι τον έρωτα είναι σαν να σιμώνει κοντά σου όλο το σύμπαν και
αναπαύεται στις χούφτες σου…κι έτσι προσεγγίζεις ατομικές και κοινωνικές
αλήθειες…
-- Πιστεύω ότι ο κάθε ποιητής γράφει
προσπαθώντας να δώσει στο κοινό (του) κάποια μηνύματα. Το δικό σας μήνυμα,
υπάρχει; ποιο είναι αυτό;
Ι.Α: το δικό μου μήνυμα είναι πως μόνο όταν η
καρδιά μας αφήνει ανέμελα τις φτερούγες της να ανεμοπορήσουν μόνο τότε παύουμε
να είμαστε απόντες και απούσες από τον εαυτό μας και μόνο τότε ερχόμαστε σε
επαφή με την αλήθεια μας και την αθωότητά μας…
-- Ο ποιητής μπορεί να συμβάλλει στην
προσπάθεια για έναν καλύτερο κόσμο; Και πως μπορεί να επιτευχθεί τούτο;
Ι.Α: ποίηση γαρ ήθος ποιεί (αποδίδοντας στο ήθος
την πολυδιάστατη και πολυσχιδή ερμηνεία και αξία του)…ο ποιητής είναι ο
άνθρωπος που αποκαλύπτει τον εαυτό του υπερβαίνοντας την ύπαρξή του… είναι
ο ελεύθερα προσηλωμένος, ο πιστά αφοσιωμένος, ο ακάματος αγωνιστής της τέχνης
της ζωής… ο άνθρωπος που θα αντιληφθεί τη δόνηση της στιγμής και θα την απλώσει
στην ανθεκτικότητα του χωροχρόνου…έχοντας, λοιπόν, τέτοια δύναμη στα χέρια του
είναι ικανός να συμβάλλει στην οικοδόμηση πνευματικών και συναισθηματικών αξιών
αποδυναμώνοντας την ευτέλεια κάθε τι μη γνήσιου και αληθινού…
-- Υποστηρίζω την άποψη ότι γράφονται ακόμα
και σήμερα πολύ όμορφα ποιήματα. Παρ΄ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι δεν έχουν
τη δυναμική παλαιοτέρων ποιημάτων ώστε να μείνουν στη μνήμη μας, όπως π.χ. Μια
Ιθάκη, Ένας Εθνικός ύμνος, Θερμοπύλες, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Άξιον Εστί, κτλ (ενδεικτικοί τίτλοι ...) Ποιοι
πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι ή τελικά γράφονται όμορφα ποιήματα μα όχι της
ίδιας αξίας.
Ι.Α: πιστεύω ότι και σήμερα γράφονται όμορφα
ποιήματα. Αυτά που ξεχωρίζουν και αναδύουν την ομορφιά τους είναι αυτά που
υπηρετούν την αυθεντικότητα της πρώτης έκφρασης… αν η ψυχή δε φλέγεται, αν η
καρδιά δε χτυπά εκκωφαντικά, αν η ποίηση δε σε πεθαίνει και δε σε αναγεννά
ταυτόχρονα, η πένα νεκρώνεται. Μόνο τότε θα πάψουν να υπάρχουν όμορφα
ποιήματα…
-- Στην Ποίηση ποια είναι τα επόμενα βήματά
σας. Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Ι.Α: … ναι, ετοιμάζω κάτι καινούργιο το
οποίο οδεύει στην ολοκλήρωσή του… κεντρικές θεματικές του αποτελούν ο έρωτας, η
γυναίκα, η φύση…
-- Τελειώνοντας …...
Ι.Α: Εύχομαι, διαβάζοντας τις Ανεμοπορίες
καρδιάς, η δική σας καρδιά να τολμήσει να ανεμοπορήσει έστω και για λίγο, γιατί
έχουμε μάθει να φτεροκοπάμε αδιάκοπα μέσα σ’ αυτή την καθημερινότητα των
συνεχών συγκρούσεων και εντάσεων, του άγχους και των ανασφαλειών, και ξεχνάμε
να ξεκουράσουμε τα φτερά μας αφήνοντάς τα να ανεμοπορήσουν ξέγνοιαστα και
ελεύθερα. Ας αποτελέσουν, λοιπόν, οι … Ανεμοπορίες Καρδιάς τις φτερούγες για
το δικό σας ευοίωνο ταξίδι...
Κύριε Γκόγκα σας ευχαριστώ για την τιμή που
μου κάνατε να απαντήσω στα ερωτήματά σας.
Με ευχαριστίες για τον χρόνο σας που μου
αφιερώσατε, με εκτίμηση στην ποίησή σας και με την παραίνεση να συνεχίσετε
ακάματα τη σπουδαία σας προσπάθεια με το ιστολόγιο…
Αναρτήθηκε από
Dimitrios Gogas στις
10:32 μ.μ.
Ετικέτες
Αγγελή Α. Ιωάννα
