"Καζαντζάκειος Πλους", Διάκριση στα Καζαντζάκεια 2017

Καζαντζάκειος πλους

Ταξίδι αλαργινό ξεκίνησα 

στις θάλασσες των ονείρων του.

Εκεί, πάνω στις αράδες του πατώ 

και βάζω πλου για το νησί του.

Θαρρώ, στην πλώρη στέκεται ορθός, 

ο «Καπετάν Μιχάλης»,ηλιοκαμένος και αψύς, 

έναν βαθύ αναστεναγμό αφήνει στον αγέρα,

«Έως πότε;» μάνα γη θα πνέεις σκλαβωμένη;

Να’ σου στην πρύμνη, φάνηκε ο «Ζορμπάς»,

με φλογισμένα βήματα, αντρίκια,

σέρνει χορό λυτρωτικό, 

τη λευκή μοναξιά του να ξορκίσει.

Βουτώ στον βυθό των στεναγμών του, ν’ ανασύρω

απ’ το ναυάγιο του κόσμου τις «Σπασμένες Ψυχές»

του Ορέστη, του Γοργία, της Νόρας, της Χρυσούλας.

Στην «Οδύσσεια» του, η πένα μου αναθαρρεύει

και περιπλανιέται στους χιλιάδες στίχους του.

Εκεί παγιδεύεται, νεκρώνεται, αναγεννάται.

Μοναχική ερωμένη κάθομαι αόρατα 

πάνω στον «Βραχόκηπο»,

δίπλα στους δυο εραστές, 

οι ανεκπλήρωτοι δικοί μου πόθοι αγρυπνούν,

και σαν αγρίμια στροβιλίζονται 

ως της Ανατολής το λιόγερμα.

Ξάφνου, τα αξόδευτα κύματα 

της λεύτερης καρδιάς του,

θεριεύουν στη δική μου καρδιά 

και σαν ρίμες ατίθασες,

πάνω στην αλισάχνη τους, 

πλέκουν τις «Τερτσίνες».

Αποσύρομαι στ’ αμπάρι του καραβιού 

να τον σκεπάσω που κρυώνει,

η αρρώστια του προσπερνάει τον χρόνο του,

έχει τρυπώσει στις φλέβες του, 

έχει ξεβολέψει το κορμί του.

Πλευρίζω το σκαρί, το ταξίδι τέλειωσε.

Ο νους και η καρδιά μου απαγκιάζουν τώρα

στο λεύτερο λιμάνι των λόγων του˙

Κι ο ορίζοντας των έργων του;

Πάντα ανοιχτός γι’ αλαργινά ταξίδια…

Το ποίημα "Καζαντζάκειος Πλους" 
τιμήθηκε με Διάκριση 
από τη Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών 
στον Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης,
Καζαντζάκεια 2017